Metamorfoz

Herbert von Karajan’ın aziz hatırasına…

Birgün yine Strauss'tan
Metamorfoz dinleyerek
Uçup gidecek ruhum
Bilinmezde bir yere..
Kafdağından bile uzak,
Erişilmez bir ülkeye.
Her zamanki gibi onu
Kar saçlı o ruh ustası,
Karajan yönetecek.
"long play'de" çalacak
kararlı, ağır sesler
bir duman gibi tıpkı
sokularak yanıma
kalbime işleyecek.
kucağımda en sevdiğim
yeşil tablam olacak.

***

Dışarıda güneş doğup
serçeler bir ağızdan
ötmeye başlayacak…

***

Uçup gideceğim işte
Bambaşka bir ülkeye
Kar saçlı ruh ustasından
-ama illaki ondan-
Metamorfoz çalacak..
Tiktaklar kaybolacak..
Tablam yere düşecek..
Gözlerim kapanacak…

***

Bir çocuk kahkahayla
merdivenden inecek
ve iki basamak kala
çantayı düşürecek
-dönüp geri alacak-
Bir kedi esneyecek.
Bir tohum çatlayacak
Karşımdaki ağaçtan
   Bir kuş havalanacak..

      Gözlerim kapanacak…
       Gözlerim kapanacak…