Orada Değilim Artık

Eski evimin kapısından geri dönen bir paket üstüne…

Belki de bir mum
Göndermiştin kapıma
mavi beyaz upuzun…
kadın parmaklarıdır
incelikli, pek hünerli
yanışı bir sevinçtir,
yanışı çok aydınlık.

ne yazık ki alamadım.
orda yaşamıyorum artık…

***

hani böyle mumları
güler yüzlü teyzeler
hep birlikte yaparlar.
çınlayan kahkahalar
ve oynayan çocuklar,
gülücükler arasında…

ne yazık ki alamadım.
orada değilim artık.

***

renk renk küçük damlalar
sanki cama dökmüşler
ışıltılar ışıltılar…
akıldan çıkmıyorlar.
geçmiş günler, çocuktum
hatırası canlıdır.
öyle güzel renkleri
insan nasıl unutur?
işte böyle şeyleri
unutmuyor çocuklar…

çok üzgünüm, ulaşmadı
orada değilim artık…

***

bir sonbahar günüydü
çatık kaşlar, evraklar
kapımda bir kamyonet
ve yüklenen eşyalar…
dalından yeni kopmuş
sararmıştı bir yaprak…

siz orada yoktunuz
ve ben gitmiştim artık.

…………..

…………….

üzgünüm, ulaşmadı
orada değilim artık…